บทที่ 75 คืนดี

“หมอก!” สินธนเงยหน้าขึ้น เมื่อภัทรทิราตะโกนเรียกชื่อของเขา ร่างสูงดีดตัวขึ้นจากที่นอน ดวงตาคมดุพร่าเลือนมองไปที่    หน้าประตูห้อง และก่อนที่เขาจะพูดอะไร คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็วิ่งเข้ามาหาเขา

“หมอก! ฮือ ๆ ๆ ๆ หมอก” ภัทรทิราวิ่งเข้าหาเขา สองแขน     กอดคอเขาเอาไว้ ขาเรียวเกี่ยวรอบเอวสอบ ใบหน้าสวยซบลงที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ